Venezuela'da Gıda Üretimi Kan Kaybediyor

Yaklaşık 20 milyon hektar ekilebilir alana sahip olan Venezuela’da, ekonomik krizden etkilenen sektörlerden biri de tarım. Üretim, muhafaza ve ulaşım maliyetlerinin arttığı ülkede bugün yalnızca 1,5 milyon hektarlık bir alanda tarım yapılabiliyor.

Venezuela Tarım Üreticileri Konfederasyonu geçen yıl tarım üretiminin son 50 yılın en düşük seviyesine ulaştığına dikkat çekti.

Konfederasyon Başkanı Celso Fantinel, “9 milyondan fazla kişinin yeterli beslenemediği söylenen Venezuela’da, ekilebilir alanın yüzde 90’ından fazlasını kullanamıyor oluşumuz, ülkedeki tarım sektörünün durumunu açıklıyor. 13 yıl önce biz gıda ihtiyacımızın çoğunu karşılarken bugün bu oran yüzde 30 civarı. En önemli tarım ürünlerimizden olan mısır ekimi 650 binden 140 bin hektara, pirinç 220 binden 70 bin hektara, şeker kamışı 110 binden 40 bin hektara ve kahve 210 binden 140 bin hektara düştü’’ dedi.

Bugün sofralarda tüketilen gıdaların çoğunun ithal ürün olduğunu söyleyen Fantinel, “Bunlara herhangi bir gümrük vergisinin uygulanmaması başta küçük çiftçiler olmak üzere üreticileri olumsuz etkiliyor. Ayrıca elektrik ve su kesintileri, akaryakıt sıkıntısı gibi sorunlar üretim maliyetlerinin artmasına neden oluyor. çiftçilere yönelik kredi ya da desteğin olmaması, gıda üretiminin azalmasında yol açıyor” diye konuştu.

Venezuela’da hayvancılığın merkezi büyük ve sulak ovalara sahip Barinas eyaleti. Barinaslı hayvan üreticileri kriz döneminde ellerindeki hayvan sayısının yarıya düştüğünü söyledi.

Barinas Besici ve Çiftçiler Derneği Başkanı Jose Labrador, “Bizim üretimimizi olumsuz etkileyen unsurların başında tüketimin azalması ve akaryakıta erişim sorunu geliyor. Biz mazotu sadece ulaşım ve ürünlerin nakliyesinde değil aynı zamanda kronik elektrik kesintileri yaşadığımız için et ve süt ürünlerinin muhafazasında da kullanıyoruz. Ancak yeteri kadar mazot arzı olmaması, mazotun karaborsada fahiş fiyatlara satılması gibi nedenler, daha çok küçük üreticileri etkilese de gıda üretiminin azalmasına yol açıyor’’ dedi.

Çoğu besicinin geçinebilmek için ayda ya da iki ayda bir hayvan satmak zorunda kaldığını belirten Labrador, ‘’Ayrıca bizim hayvan yetiştirmek için ihtiyaç duyduğumuz malzemeler daha önce Venezuela’da üretilirken şimdi yurt dışından ithal etmek zorunda kalıyoruz ve kur artışı üretim maliyetlerimizi artırıyor. Fiyatlarımız diğer ülkelere göre daha ucuz ancak krizde halkın alım gücünün düşmesiyle protein tüketimi de azaldığı için zorlanıyoruz” ifadelerini kullandı.

Tarım üreticileri ve besicilerin ortak sorunu üretim maliyetleri artarken alım gücünün ve tüketimin azalması. Kendisi de çiftçi olan eski milletvekili Marcos Tulio Villafañe, “Başta yüksek enflasyon ve kur artışı olmak üzere üretim maliyetleri artarken protein tüketiminin azalması bizi olumsuz etkiliyor. Venezuela’da besicilik ve tarım yapmak için gerekli malzeme, araç ve gereçler ya da yedek parça üretilmediğinden ithal ediliyor ve dolarla satılıyor. Kur artışı ve enflasyon öyle bir düzeye ulaştı ki örneğin bozulan bir traktörünüz için gerekli bir yedek parçanın fiyatı, traktöre ödediğinizden daha yüksek.

Üretim ve ulaşımın yanısıra kronik elektrik kesintilerinde jeneratör olarak kullanılan akaryakıtın karaborsaya düşmesinin de maliyeti arttırdığına dikkat çeken Villafañe , ‘’Ben mazotu olmadığı için ekmeyi bırakan ya da bozuk aracını tamir ettiremediği için çiftliğinden çıkamayan birçok küçük üretici tanıyorum. Barinas’taki birçok üretici masraflarını karşılamak için mallarını satmak zorunda kalıyor. Benim de kazancım azalınca, daha önce benimle çalışan iki oğlum yurt dışına göç etti” şeklinde konuştu.

Araştırmalara göre halkın yüzde 95’inin zorunlu mutfak masraflarını karşılamakta zorlandığı Venezuela’da tarım ve besicilik için son derece elverişli koşullar olmasına rağmen üretimde yaşanan sorunlar, hem gıdaya erişimi hem de istihdamı olumsuz etkiliyor.