Aşağıdaki tarihi video kaydını mutlaka izleyin.
Video 1974 Barış Harekatında Rumlar tarafından işgal edilen Limasol, Kandu, bölge köyleri ve taa Lefke'den toplanan sivil Türklerin tutulduğu esir kampını gösteriyor.
Burası Limasol'da toprak zeminli bir futbol stadyumu...
40-45 derecelik kızgın yaz sıcağında güneş altında tutulan Türk esirler yerde toprak zemin üzerinde oturmak ve gecenin çiği altında toprak zemin üzerinde uyumak zorundaydı.
Çadır veya sığınacakları barınak yoktu. Yıkanmaları mümkün değildi. Aylarca, terlerine karışan tozun yarattığı pislik içinde kızgın güneş altında kavruldular.
Yanlarında para saklamayı başaranlar tel örgüler dışına gelen Rum satıcılardan çok yüksek fiyata su, karpuz, sigara vb.. tüketim maddeleri alıyordu.
Rum askerler canı çektiğinde seçtikleri esirleri acımasızca dövüyordu.
Her an alınıp götürülme ve öldürülme korkusu ile yaşıyorlardı. Açlıktan bir deri bir kemik kalmışlardı.
Esir kampındaki kötü şartlara isyan eden ve "DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ YÜRÜYELİM ARKADAŞLAR" marşını okuyarak Rum askerlerin üzerine yürüyen HASAN CAFER adlı esir mücahit vurularak öldürülmüştü. ( Bugün adı Girne'de bir okulumuza verildi. Nedenini kaç kişi biliyor?)
Birçok esire ağır işkence yapılmış ve feci şekilde dövülenler olmuştu
1000'den fazla esirin bulunduğu bu kamptan başka Baf bölgesinde esir alınan 350 civarında Türkün bulunduğu bir esir kampı da YEROŞİBU adlı Rum köyündeydi. Bu kamptaki Türkler de çırıl çıplak soyularak ağır işkenceye uğramış, dövülmüş ve aç bırakılmıştı
Esirlere sabahları 1/8 ekmek, 3 zeytin, çeyrek domates, öğlenleri 1/8 ekmek
1 salkım üzüm, akşamları ise 1/8 ekmek, 1 salkım üzüm verilmekteydi.
Barış Harekatının ikinci aşamasında esirlerin tümünün öldürülmesini kampların üzerinden alçaktan uçan Türk Savaş uçakları önlemişti.
Aylar sonra yapılan esir takası ardından kurtarılan Türkler, ordumuz tarafından kurtarılmış, özgürleştirilmiş Kuzeye getirildiler.
Gelenlerden yere kapanıp toprağı öpenler vardı.
Bu esirler İngiliz üs bölgesine sığınan veya köylerinde rehin tutulan aileleri ile ancak 1975 Nüfus Mübadelesi Anlaşması ardından, Kuzeye taşınmalarından sonra buluşabildiler.
Esirlikten kurtulan Limasol ve bölge köyleri Türkleri, adanın en güzel bölgeleri olan Girne'deki, Beylerbeyi'ndeki Çatalköy'deki, Karaoğlanoğlu'ndaki, Alsancak'taki Rumların terk ettiği evlere yerleştirildiler. Türk askerinin güvencesinde, özgür ve korkusuz koşullarda iş kurdular, ürettiler, para kazandılar, çocuklarını en iyi okullarda okuttular. Esir kamplarında hayal bile edemeyecekleri güzel şartlarda yaşamaya başladılar
Ne acıdır ki bunca acıyı yaşayan insanların bir kısmı ve onların çocuklarıyla torunları o zor günleri çabuk unuttular. 2004 referandumunda Rumlarla federasyon kurmayı ve birleşik Kıbrıs oluşturmayı öngören Annan Planı'na EVET dediler Bugün de Rumlarla birleşmeyi ve federasyonu savunuyorlar. Federasyoncu partileri destekliyorlar...
Çok merak ediyorum.
Böyle bir birleşme olursa Girne'yi, Çatalköy'ü, Beylerbeyi'ni, Karaoğlanoğlu'nu, Alsancak'ı bırakıp güneye eski evlerine dönmeyi kabul edecekler mi?
Federasyon olur da Türk askeri adadan çıkarsa, gün gele Limasol ve Yeroşibu esir kampları ile Ağrotur'daki çadır yaşamına dönmeyeceklerinden, işgal edilmiş köylerinde Rum insafında rehin kalmayacaklarından, sokaklarda, tarlalarda, iş yerlerinde vurulmayacaklarından, gece yataklarında rahat uyuyacaklarından emin midirler ?
Hiç sanmıyorum.
Bazı insanlarımızda ciddi bir akıl tutulması olduğu maalesef üzücü bir gerçek....
Tarih ders almayanlar için mutlaka tekerrür eder.
Ders almayanların aynı akıbeti tekrar yaşaması kaçınılmazdır.
Dilerim bu videoyu ve fotoğrafları sadece tüm Limasollular değil, tüm Kıbrıs Türkleri görür, esirlik günlerini ve çektiğimiz acıları anımsar, vakit geç olmadan herkes aklını başına toplar ve federasyon saçmalığını savunmaktan vaz geçer
YORUMLAR